Pyralgina 500 mg tabletki 20 szt.

Opis produktu:

Produkt leczniczy Pyralgina 500 mg stosuje się u osób dorosłych i młodzieży od 15 roku życia w przypadku gorączki i silnego bólu o różnej etiologii. To nieopioidowy lek przeciwbólowy z grupy pochodnych pirazolonu, wykazujący działanie przeciwbóle i przeciwgorączkowe. Działa również rozkurczowo na mięśnie gładkie.

Skład

1 tabletka zawiera:

• substancję czynną: metamizol sodowy jednowodny 500 mg,
• substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana, żelatyna,magnezustearynian.

Wskazania

Lek Pyralgina 500 mg stosuje się w leczeniu:

• bólu o różnym pochodzeniu, o dużym nasileniu oraz gorączka, gdy zastosowanie innych środków jest przeciwwskazane lub nieskuteczne.

Działanie

Przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, rozkurczowe na mięśnie gładkie.

Dawkowanie

Lek Pyralgina 500 mg należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub wskazań lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Dawka zależy od nasilenia bólu lub gorączki oraz reakcji danej osoby na lek Pyralgina. Należy zawsze wybierać najmniejszą dawkę konieczną do opanowania bólu i (lub) gorączki.

• Dorosli i młodzież od 15. roku życia (o masie ciała wyższej niż 53kg):maksymalniejednorazowo podawać można 1000 mg metamizolu (2 tabletki), do 4 razy na dobę w odstępach wynoszących 6–8 godzin. Maksymalna dawka dobowa to 4000 mg (co odpowiada 8 tabletkom).
• Lek Pyralgina nie powinien być stosowany u dzieci w wieku poniżej 15 lat. Dla młodszych dzieci dostępne są inne postacie i moce tego leku. Należy zapytać o to lekarza prowadzącego lub farmaceutę.
• Tabletki należy połknąć, popijając dostateczną ilością płynu (np. szklanką wody). Lek należy stosować w trakcie posiłku lub bezpośrednio nim. Wyraźnego działania można spodziewać się po upływie od 30 do 60 minut od podania doustnego.
• Leku nie stosować dłużej niż 3-5 dni bez porozumienia z lekarzem lub niezwłocznie udać się do lekarza, gdy pomimo stosowania leku, objawy nasilają się.
• U osób w podeszłym wieku, pacjentów osłabionych lub z niewydolnością nerek dawkę należy zmniejszyć ze względu na możliwość wydłużenia czasu wydalania produktów rozkładu metamizolu.
• Ze względu na zmniejszenie szybkości eliminacji u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby należy unikać wielokrotnego podawania dużych dawek. W przypadku krótkotrwałego stosowania zmniejszenie dawki nie jest wymagane. Brak jest doświadczeń związanych z długotrwałym stosowaniem.
• W przypadku zastosowania większej dawki leku niż zalecana, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
• Podczas przedawkowania mogą wystąpić: zawroty głowy, zaburzenia słuchu, szum w uszach, zaburzenia świadomości, pobudzenie psychoruchowe, śpiączka, drgawki toniczno-kloniczne czy zmniejszenie ciśnienia tętniczego, zaburzenia rytmu serca (tachykardia). Przedawkowanie metamizolu może spowodować także bóle brzucha, wymioty, nadżerki błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, krwawienia, perforacje, uszkodzenie komórek wątrobowych, śródmiąższowe zapalenie nerek oraz alergiczny skurcz oskrzeli. Odnotowano przypadki wystąpienia wysypki, pokrzywki, obrzęku, złuszczającego zapalenia oraz toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka.
• Po przyjęciu bardzo dużych dawek, wydalanie kwasu rubazonowego może powodować czerwone zabarwienie moczu. Opisywano także wystąpienie zaburzeń morfologii krwi, jak np. uszkodzenie szpiku ze zmniejszeniem liczby krwinek białych (leukopenia lub agranulocytoza), płytek krwi (małopłytkowość) lub niedokrwistością aplastyczną.
• Brak odtrutki na metamizol – w razie przedawkowania należy natychmiast zwrócić się do lekarza. Konieczne może być leczenie objawowe i podtrzymujące.